Ik vertel van het zoeken, het willen en het
streven
Het verlangen naar wat je niet hebt en
nooit zal krijgen
Ik vertel van het falen, de schijnbaar
juiste weg
Het omkijken en schrikken van ‘t besef
Dat alles wel zin had, maar op een and’re
manier
Dat wat jij dacht dat links was, eigenlijk
rechts is
En wat jij dacht dat vooruitgang was,
Eigenlijk een spiegel
Of beter nog,
Een mooie zinsbegoocheling
En vooral, ja vooral, hoplafaldera,
Ja vooral, het geluk dat op het einde wacht
Mathijs F Scheepers vertelt in zijn
monoloog over doodsdrift, erosie, Michael Jackson,
heel hard willen, impasses, doorknippen,
ijspralines en schansspringen. En dat hij gelukkig
is, en hoe hij dat is geworden.
Een hartverwarmende avond. Het publiek
hangt aan zijn lippen en na afloop van de
voorstelling vinden we het zelfs een beetje
spijtig dat we al naar huis moeten. We willen
meer horen, alsof we op een witte
kerstavond bij onze wijze grootvader aan het haardvuur
op de knie zitten, luisterend naar verhalen
uit een kleurrijk, romantisch verleden. – CJP
CREDITS
Met dank aan:
STUK, De Tijd, Lieve Motté, Lisbeth Rillaerts. |
|